Ivo de Wijs schrijft gedicht voor de Eester

Punt 1 ligt voor de hand: ik woon in Oost

Punt 2: Ik ben een toegewijde feester

En op die beide gronden sta ik hier

En vier het tweede lustrum van De Eester

Moet ik wat zeggen, moet ik soms wat doen?

Vroeg ik toen aan de ceremoniemeester

En die zei: Dat is goed, maak maar een vers

Een stemmig vers vanwege 10 jaar Eester

En waar kan zo’n vers het beste over gaan?

Ik zei: Oei, dat zijn geen dingen voor een vers

Een vers, zei ik, is pure poëzie

Een vers bestaat uit vlinderspel en maanlicht

Het gouden haar van een geliefde die

Op donzig mos heel dicht tegen je aanligt

Een vers, een vers bestaat uit hemels blauw

Het draait om wolken en om korenaren

Om strelingen en kussen, hoop en trouw

Zo werkt de poëzie al duizend jaren

Maar de Eester zei, doe ons nou liever maar

Nee nee, zei ik, het moet met licht en kleur

Met roze dromen en herinneringen

Met regenbogen en met bloesemgeur

En vogels die een liefdesliedje zingen

Een hemelbed, een stevig glas Chablis

Een goed gedicht gaat over sterrennachten

En alle dure woorden die ik zie

Die kunnen best een ogenblikje wachten

Maar nee, de Energiecommissie wou

Het lijkt zo onverzoenlijk allemaal

Maar toch is het nu tijd voor de moraal

DE MORAAL

Wanneer kan een dichter dichten, desnoods dagen aan een stuk?

In een wereld van rechtvaardigheid, van liefde en geluk

In een wereld van geduvel en gedonder

Gaat de dichtkunst onherroepelijk ten onder

Want een dichter kan pas rijmen, kan pas schrijven

Als de wereld groen en feestelijk zal blijven

Nu begrijpt u wat een dichter nodig heeft

Welaan, ik maak een einde aan mijn show

Beschouw dit vers vooral als een cadeau

In plaats van een boeket, een potplant of een heester

Roep ik bezield: Hoera! en Lang leve de Eester!

(IdW)

Zoeken op deze website